Live Wire:
Το τρίτο κομμάτι του High Voltage, των πολυαγαπημένων AC/DC. Πολυαγαπημένο κομμάτι.
Ακούγεται μόνο δυνατά, κατά προτίμηση οδηγώντας.
Γιατί σας το λέω: γιατί μάλλον "έπεσα στη μαρμίτα μικρός", μαζί με τον Οβελίξ. Και έκτοτε, γεννάω στους γύρω μου κρίσιμα υπαρξιακά ερωτήματα του τύπου "τί πίνεις και δε μας δίνεις".
Τόσο ενεργητικός που ενίοτε με κουράζω. Ενίοτε σκέφτομαι να χωρίσω με τον εαυτό μου, προσωρινά τουλάχιστον, να πάρω λίγο "χρόνο για μένα"
Ήρθα με τα πόδια:
Τα βρήκα ένα μεσημέρι, τα πήρα, μπήκα στο μετρό και είπα σε μιά φίλη:
Συγνώμη που άργησα, ήρθα με τα πόδια! (και κρατούσα τα πόδια υπό μάλης με τρόπο τέτοιο που κάποιος κύριος θορυβήθηκε ότι πράγματι κουβαλούσα την κοπέλα άπσαϊντ-ντάοουν.
Όσιρις/ Ώρος:
Καμμία σχέση. Απλά την ημέρα της κρίσης σύμφωνα με τη βίβλο των νεκρών, οι θεοί βάζουν στη ζυγαριά την καρδιά του νεκρού να διαπιστώσουν αν είναι πιο ελαφριά από ένα πούπουλο ή πιο βαριά.
Επιστρέφω με τα πόδια:
Μπήκε μέσα στο δωμάτιο η κοπέλα που καθαρίζει στο σπίτι, είδε τα πόδια πίσω από τον καναπέ με τα μαροκινά καλύμματα και νόμιζε ότι έκρυβα, ως σύγχρονος Κυανοπώγων, την Αγαπημένη Πριγκήπισσα του Πύργου μου εκεί πίσω...
Ίσως να προβληματίστηκε στιγμιαία για το βάρος της καρδιάς μου; Δεν ξέρω.
Άνοιξα τη Βίβλο να της εξηγήσω.
